Στην ανά χείρας ανθολογία μεταφράζονται εβδομήντα συνολικά ποιήματα τριών ιστορικά εμβληματικών ποιητών των Ηνωμένων Πολιτειών: της Emily Dickinson (1830-1886), που, μαζί με τον Walt Whitman, σηματοδοτεί την «ενηλικίωση» της αμερικανικής ποίησης, περίπου δύο αιώνες μετά την πρώτη έκδοση ποίησης γραμμένης στη νέα ήπειρο του Robert Frost (1874-1963), που εξελίχθηκε στον δημοφιλέστερο ίσως ποιητή της χώρας - και του Wallace Stevens (1879-1955), ίσως του πιο φιλοσοφικού των αμερικανών μοντερνιστών.

Πρόκειται για τρεις μορφές του ποιητικού «μεταίχμιου» ανάμεσα στις παραδόσεις της θρησκευτικής ποίησης και του Ρομαντισμού αφενός και της αντιρομαντικής ειρωνείας και εγκεφαλικότητας του μοντερνισμού, αφετέρου. Πρόκειται ακόμη για τρεις από τις επιφανέστερες μορφές της ποιητικής της Νέας Αγγλίας, ως περιοχής εξίσου γεωγραφικής και ψυχικής: μιας ζώνης όπου συναντιούνται, ως πρωτογενή υλικά του ποιητικού λόγου, η χλωρίδα και πανίδα ενός τόπου, οι θρησκευτικές και ηθικές του παραδόσεις, η ιστορία του αλλά και αυτή η αινιγματική έννοια που λέγεται «ατμόσφαιρα» -η μελαγχολική παρατήρηση, η πριμοδότηση του φυσικού στοιχείου, η ταυτόχρονη προσήλωση στο υπεραισθητό και στα «μεγάλα ερωτήματα» του θανάτου, των ηθικών επιλογών, της ανθρώπινης φύσης, της αποστολής της ίδιας της ποίησης.