Το ημερολόγιο αυτό, το οποίο ο Νιζίνσκυ κράτησε σε τέσσερα τετράδια σε μια περίοδο έξι εβδομάδων στις αρχές του 1919, είναι η μόνη σύγχρονη μαρτυρία που έχουμε, από έναν μεγάλο καλλιτέχνη, για την εμπειρία της εισόδου στην ψύχωση.

Πρωτοεκδόθηκε το 1936, σε μια μετάφραση από την οποία η σύζυγός του Ρομόλα, είχε αφαιρέσει όλα τα ηθικώς επιλήψιμα μέρη, παραλείποντας σχεδόν το μισό κείμενο. Η παρούσα έκδοση είναι η πρώτη πλήρης μετάφραση στα ελληνικά και η πρώτη που περιλαμβάνει το Τέταρτο Τετράδιο, γραμμένο στην αρχή της ψύχωσης, ακολουθώντας την πρώτη παγκόσμια έκδοση χωρίς περικοπές του 1995. Περιλαμβάνει τις τελευταίες διαυγείς σκέψεις του Νιζίνσκυ - για τον Θεό, το σεξ, τον πόλεμο και τη φύση του κόσμου, καθώς επίσης και για τη δική του κατεστραμμένη ζωή. Στις εισαγωγές τους, η Τζόαν Ακοσέλλα, διακεκριμένη συγγραφέας έργων που αφορούν το χορό, και ο Κριστιάν Ντυμάι Λβόφσκι εξηγούν το γενικό πλαίσιο του ημερολογίου και τη θέση του στην ιστορία της νεωτερικότητας.

Η ελληνική έκδοση συμπληρώνεται από τρία ένθετα με 72 μαυρόασπρες φωτογραφίες του Νιζίνσκυ και του περιβάλλοντός του, καθώς και έγχρωμες εικόνες των έργων των καλλιτεχνών που ενέπνευσε και των εκπληκτικών σχεδίων του.